داروی جدیدی برای تسکین سرفههای مزمن ساخته شده است که میتواند برای هزاران بریتانیایی که هر روز با سرفههای مزمن دستوپنجه نرم میکنند «تحولآفرین» باشد.
پروفسور سوریندر برینگ، از بیمارستان کینگز کالج لندن، سرپرستی آزمایشی جهانی را بر عهده داشته است که طبق یافتههای آن، گفاپیکسنت (Gefapixant) میزان سرفه افراد را تا ۶۰ درصد کاهش میدهد و به گفته ۷۰ درصد مصرفکنندگان، دارویی تسکیندهنده است.
در صورت تایید، این داروی آزمایشی اولین درمان جدید در بیش از ۵۰ سال گذشته خواهد بود که این عارضه توانفرسا را که هزاران نفر در سراسر بریتانیا به آن دچارند، تسکین خواهد داد.
برینگ به گاردین گفت: «اگر گفاپیکسنت در دسترس قرار بگیرد، میتواند تحولی اساسی در حوزه پزشکی بیماریهای تنفسی باشد.»
«این درمان بسیار موثری برای اکثر بیماران مبتلا به سرفه مزمن است و طبق آزمایشهای بالینی، بیخطر و موثر بود. این پیشرفت بزرگی در زمینه درمان سرفه است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پروفسور برینگ ناظر دو آزمایش بینالمللی این دارو بود، که بهترتیب در ۲۰ و ۱۷ کشور انجام شد و بیش از ۲۰۰۰ بیمار در آن شرکت کردند.
او گفت: « متوجه شدیم که با [مصرف] گفاپیکسنت، تناوب سرفهها ۶۰ درصد کاهش داشت.»
«افراد بهتر میخوابیدند، درد قفسه سینه کمتری داشتند، کمتر احساس خستگی میکردند و بهتر میتوانستند به زندگی خود برسند. این به بهبود بالینی قابلتوجهی در کیفیت زندگی حدود ۷۰ درصد از بیماران مصرفکننده گفاپیکسنت منجر شد. این خبر بسیار خوبی برای بیماران است.»
سرفه مزمن میتواند در اثر عفونت طولانیمدت دستگاه تنفسی در نتیجه عارضههایی مانند برونشیت مزمن، آسم، حساسیت، سیگار کشیدن، داروهای تجویزی خاص مانند بازدارندههای ایسیئی (ACE) یا برونشکتازی [فراخشدگی نایژهها] ایجاد شود.
بر اساس وبسایت سازمان ملی خدمات سلامت بریتانیا (NHS)، در موارد نادر، سرفه مزمن میتواند نشانه بیماری جدیتری مانند سرطان ریه، سل، آمبولی ریه (وجود لخته خون در ریه) یا نارسایی قلبی باشد.
سرفه مزمن یا مداوم میتواند مرطوب یا خشک باشد و به سرفهای گفته میشود که بیش از هشت هفته طول بکشد.
از آنجا که سرفه مزمن اغلب خواب فرد را مختل میکند، این عارضه میتواند تاثیر قابلتوجهی بر زندگی اجتماعی و سلامت روان فرد داشته باشد.
گفاپیکسنت در سوییس و ژاپن تایید شده است و در حال حاضر، در هر دو کشور مصرف میشود. قبل از اینکه بیماران بریتانیایی بتوانند به این دارو دسترسی داشته باشند، سازمان نظارت بر داروها و محصولات مراقبت بهداشتی (MHRA) باید مجوز آن را صادر کند.
© The Independent